Jak utrzymać motyle w brzuchu, czyli o rozmowie.

I to mi się podoba. Komentarze! Wreszcie mogę się ustosunkować do Waszych wypowiedzi. Nawiązanie otwartego dialogu, to jest to, czego wszyscy potrzebujemy. Zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym, komunikowanie się jest elementem, bez którego żadna relacja nie jest w stanie funkcjonować przez dłuższy czas. Dlatego, aby utrzymać wspaniały stan zakochania, musimy ze sobą rozmawiać!

Chciałabym przedstawić Wam pewną sytuację, która mogłaby przydarzyć się każdemu z Nas.

Poznajcie Martę. To bardzo atrakcyjna i inteligentna kobieta, która ma duże powodzenie u płci przeciwnej. Umawia się na randki, wciąż szukając Mr Right. Nie potrafi jednak stworzyć udanego związku. Ostatnio poznała bardzo interesującego faceta. Była Nim bardzo poważnie zainteresowana. Na którąś randkę z kolei, wybrali się na kolację. Podczas składania zamówienia, Przemek, nie pytając Martę o zdanie, zamówił owoce morza oraz białe wino. Zanim zdążyła się odezwać, kelner odszedł od stolika. - Co za niewychowany facet! Nawet nie zapytał, czy lubię krewetki! Zupełnie nie liczy się z moim zdaniem! - pomyślała. Nie skomentowała jednak tej sytuacji, tylko  uśmiechnęła się z przekąsem. Resztę wieczoru spędziła na rzucaniu zdawkowych wypowiedzi. W drodze powrotnej milczeli. Przemek odprowadził Martę pod blok i zapytał, czy jeszcze się spotkają. Odburknęła, że przez najbliższe dwa tygodnie jest zajęta. Nie odpisywała na Jego sms-y i urwała kontakt. Postanowiła, że z TAKIM CIULEM co narzuca własne zdanie, to spotykać się nie będzie!

Tak więc oprócz powodzenia, Marta ma też problem. Otóż nie potrafi jasno wyrażać i komunikować otoczeniu swoich potrzeb. Z tego powodu każda relacja, którą zaczyna, kończy się szybciej, niż zaczęła. Jakiekolwiek zainteresowanie, którym obdarzyła Przemka, zniknęło tamtego wieczora. Motyle w brzuchu zamieniły się we frustrujące larwy. Zamiast otwarcie powiedzieć Mu o tym, że nie odpowiada Jej, kiedy ktoś decyduje za Nią, wolała przemilczeć sprawę. Wybrała zdenerwowanie zamiast radości.

Spróbujmy wyobrazić sobie tę samą sytuację, ale z Martą, jako mistrzynią komunikacji, w roli głównej...

(...) Podczas składania zamówienia, Przemek, nie pytając Martę o zdanie, zamówił owoce morza oraz białe wino. Zanim zdążyła się odezwać, kelner odszedł od stolika. - Co za niewychowany facet! Nawet nie zapytał, czy lubię krewetki! Zupełnie nie liczy się z moim zdaniem! - pomyślała. Jednak zamiast przemilczeć Jego faux paux, postanowiła skomentować sytuację. - Nie jestem pewna, czy mam ochotę na krewetki. - powiedziała dyplomatycznie. - Oj! Przepraszam Cię najmocniej! Bardzo chciałem, żebyś je spróbowała, ponieważ to jest danie popisowe tutejszego szefa kuchni. Serwują najlepsze owoce morza w mieście. Ale jeśli nie przepadasz, oczywiście zamówmy coś innego. - odpowiedział. - Ok, ale następnym razem zapytaj mnie proszę o zdanie. Spróbujmy wobec tego krewetki i carpaccio z łososia, podzielimy się. - zaproponowała. Przemek przytaknął i uśmiechnął się do Marty. Poprosił kelnera o zmianę zamówienia. Resztę wieczoru oraz drogę powrotną spędzili śmiejąc się i opowiadając o swoich preferencjach kulinarnych. Przemek odprowadził Martę pod blok i zapytał, czy się jeszcze spotkają. Zgodziła się. Umówili się dwa dni później na wspólne gotowanie. 

Można? Można. Da się? Da się. Powyższa sytuacja obrazuje, jak jedno niedopowiedzenie potrafi sprawić, że obraz drugiej osoby się zmienia. Zamiast otworzyć się i prowadzić otwarty dialog, bardzo często tłumimy w sobie emocje, które narastając, powodują, że odsuwamy się od partnera. Przypomnijmy sobie ile razy w życiu, zamiast rozmawiać, woleliśmy odpuścić, nie roztrząsać, zamieść pod dywan i wziąć na przeczekanie... Jednak nagromadzone negatywne emocje, prędzej, czy później, szukają ujścia. Nie ma takiego płomienia, który jest w stanie podgrzewać atmosferę w związku, jeśli brak w nim dialogu i rozmów o Naszych potrzebach. Dotyczy to każdego tematu. Seksu, randek, wyjść do kina, czy przekładania umówionych spotkań. 

Rozmowa (ale nie wyrzut!) jest oznaką chęci zrozumienia potrzeb drugiej osoby, a tym samym oznaką miłości. Nie jesteśmy wróżbitami, więc nie możemy założyć, że partner/partnerka domyśli się, że coś jest nie tak. Błędów nie da się uniknąć, jesteśmy tylko ludźmi. Ale lepiej jest mówić o tym co nam nie pasuje, niż mianować wybranka/wybrankę pseudo jasnowidzem. Tak więc rozmawiajmy, zabiegajmy o drugą osobę i wspólnie rozwiązujmy nieporozumienia.

Pozdrawiam cieplutko :-)

PS